استئوكندروز بیماری است كه می تواند هر فرد را فارغ از جنسیت و سن درگیر كند. این خود را به صورت تغییرات پاتولوژیک در بدن مهره ها ، دیسک های بین مهره ای و ساختارهای مربوطه (ریشه های عصبی ، شبکه های عروقی و بافت های اطراف) نشان می دهد.
پزشکان تعدادی از دلایل منجر به ایجاد استئوکندروز را شناسایی می کنند:
- اقامت طولانی مدت در یک موقعیت ناراحت کننده ؛
- عدم فعالیت بدنی
- نقض وضعیت بدنی
- اضافه وزن؛
- آسیب نخاعی
- فعالیت بدنی بیش از حد
- پاهای صاف
استئوكندروز بر تمام قسمتهای ستون فقرات تأثیر می گذارد ، اما این ناحیه گردنی است كه بیشتر آسیب پذیر است. این به دلیل این واقعیت است که ستون فقرات گردنی بار اصلی جسمی و عملکردی را در طول روز به عهده می گیرد ، که منجر به خستگی بیش از حد آن می شود. علاوه بر این ، تعداد زیادی از انتهای عصب در ستون فقرات گردنی متمرکز شده است ، که در هر شرایط نامساعد ، خود را احساس می کند. آسیب پذیری این ستون فقرات آن را به عنوان یک هدف آسان برای هر نوع آسیب یا استرس تبدیل می کند.
تجربیات عصبی و استرس جسمی اسپاسم عضلانی شدیدی ایجاد می کند و منجر به فشرده سازی بسته عصبی عروقی می شود و در نتیجه خون رسانی به دیسک های بین مهره ای و مغز نقض می شود.
استئوکندروز علائم ستون فقرات گردنی
استئوکندروز ستون فقرات گردنی در طیف گسترده ای از علائم بالینی خود را نشان می دهد. بیمار سردردهای ضربانی پاروکسیسم را تجربه می کند که بیشتر در ناحیه پس سری موضعی است. آشفتگی ناشی از درد و سفتی در گردن و شانه ها ، ضعف در بازوها و احساس بی حسی در نوک انگشتان ظاهر می شود. غالباً بیمار احساس ضعف عمومی ، خستگی سریع ، حتی بدون تحرک شدید جسمی می کند.
در دوره مزمن بیماری ، افزایش فشار خون مشاهده می شود ، در گوش سر و صدا وجود دارد ، مگس در مقابل چشم چشمک می زند و خواب مختل می شود. در صورت عدم مراقبت های پزشکی کامل ، بیماری پیشرفت می کند ، که وضعیت را بیشتر می کند. ایسکمی بافت نرم وجود دارد ، ریشه های عصبی تخریب می شوند ، دیسک های بین مهره ای با تشکیل فتق بین مهره ای شروع به فروپاشی می کنند.
تشخیص استئوکندروز ستون فقرات گردنی
در موارد معمول ، در صورت وجود علائم فوق ، تشخیص استئوكندروز ستون فقرات گردنی مشكلی برای پزشكان ایجاد نمی كند. اما این نتیجه گیری نیاز به معاینه عصبی ، ارتوپدی و اشعه ایکس دارد. در روند تحقیق ، یک آنامنیز بیماری جمع آوری می شود ، وضعیت و دامنه حرکت در ستون فقرات ارزیابی می شود ، تنش در عضلات پشت و نقاط درد ، محدودیت تحرک در مهره ها مشخص می شود.
درمان استئوکندروز ستون فقرات گردنی
درمان استئوكندروز گردن رحم نیاز به مراجعه اجباری به پزشك دارد. درمان به طور معمول شامل موارد زیر است:
- درمان دارویی - التهاب را کاهش می دهد.
- درمان دستی - بیمار را از درد در گردن تسکین می دهد و تنش عضلانی را تسکین می دهد.
- ماساژ درمانی - گردش خون و متابولیسم را در بافت ها بهبود می بخشد.
- ورزش درمانی (تمرینات فیزیوتراپی) - عضلات گردن را تقویت می کند ، تن آنها را افزایش می دهد.
- روشهای فیزیوتراپی (الکتروفورز ، مغناطیس درمانی و غیره) - باعث بهبود تغذیه عضلات می شود.
- اجرای توصیه ها برای انطباق با رژیم کار و استراحت.
همه روش های فوق کاملاً م effectiveثر هستند ، اما تنها در صورت ترکیب آنها می توان به اثر درمانی پایدار دست یافت. بنابراین ، پزشک با توجه به خصوصیات فردی دوره بیماری در هر بیمار خاص ، یک برنامه توانبخشی تهیه می کند. در موارد پیشرفته ، هنگامی که سندرم درد به مدت طولانی برطرف نمی شود و روش های ذکر شده تسکین دهنده نیستند ، جراحی امکان پذیر است.
تشخیص "استئوکندروز ستون فقرات گردنی" یک جمله نیست ، بلکه دلیلی برای بررسی وضعیت ستون فقرات است. بنابراین ، باید یادآوری شود که استئوکندروز بیماری است که پیشگیری از درمان آن آسان تر است.